pesta

Przy okazji odwiedzin u rodziców zobaczyłam się z młodszym, któemu wręczyłam kopertę (ekwiwalent prezentu imienino- i urodzinowego). Brat za to pochwalił się prezentami przywiezionymi z Sylwestra, między innymi maskotką szczura (niech żyje IKEA) o wdzięcznym nazwie Obleszek (podejrzewam, że sam go tak ochrzcił) oraz ulotką: "Wskazania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego dla użytkowników pokoi domu wycieczkowego MOSiR w Pińczowie". 

Rodzice się do siebie nie odzywają. Bo ojciec pogniewał się na mamutkę (o coś). Nawet ciasto (ojca ulubione) nie zostało przez niego zaszczycone choćby spojrzeniem. Niby stary, a zachowuje się jak dziecko.. taki mój ojciec.
A mamutka powiedziała że w takim razie chrzani i nie gotuje dziś obiadu. Czyta romans, jakiś wdzięczny tytuł "Czerwony burgund" albo inna kiszka... o boszszszsz.. Jeśli i ja mam tak skończyć (geny i te inne sprawy, może ja predysponowana <oo, trudne słowo!> do tego jestem? psychologo jakiś mógłby się wypowiedzieć w sprawie teorii przenoszenia swojego domu rodzinnego do przyszłego życia.. )... jeśli i ja tak mam skończyć, to może od razu uderzę do jakiegoś ośrodka zamkniętego....

I po co komu facet? J. milczy nadal (kurwa kurwa). Udaję sama przed sobą że jest OK. Dobrze że jestem naiwna, to i sobie samej wierzę że jest OK.

Jeśli mam anioła stróża, to chyba sobie biedaczek z rozpaczy powyrywał wszystkie pióra ze skrzydeł. Bo ja jestem ciężki przypadek.

J. milczy. Od wczoraj popołudnia. Napisałam mu dwa smsy, ale jakoś bez odzewu. Chyba na "Narnię" przyjdzie mi samej pójść. A może milczy, bo (jak twierdzi) w pewnym wieku pewnych rzeczy się nie chce robić, podając za przykład wciąganie brzucha żeby wyglądac atrakcyjniej.

Masakra. Wstałam o 6 z dziwnym bólem mięśni. I zimno było. Mięsnie bolą- pomyślałam, bo się (kurka wodna) przećwiczyłam na zajęciach ruchowych, ale to zimno (czyżbym zapomniała czynszu zapłacić?? ;)... Diagnoza: 38st. To chyba stan lekko chorobowy?

Teraz mam przerwę, ale od 8 szwendam się po magazynie w pracy i liczę. Się to nazywa inwentaryzacja. Zażyłam polopirynę (nie wiem po co, powinnam chyba teraz leżeć w łóżku i się wypocić), saridon, popijam kawą, zaraz czeka mnie dalsza część (kurwa kurwa) pracy. Umrę. I myszy mnie zjedzą, o ile są w magazynie. Ewentualnie zamarznę na śmierć kiedy zasnę na jakiejś palecie (euro, o wymiarach 0,8 na 1,2 m ;).

Oby więcej takich weekendów, zeświruję jak Boga kocham.

Ech, kurwa.

Gdyby nie to, że jutro i w niedzielę musze pracować (pierd… inwentaryzacja w firmie), jakoś bardziej bym się cieszyła z nadchodzącego weekendu.

A tu kurwa zonk.

Jutro się będę bujac po magazynie licząc surowce. Cały boży dzień. W zimnie. Ech.

Wczorajszy wieczór minął spokojnie, wypiłam z litr wina grzanego (z czego dwie ostatnie szklanki podgrzewane były w elektrycznym czajniku.. ), zadzwoniłam do Siuni i zaprosiłam ją do siebie za dwa tygodnie (poszlajamy się po Rynku i w jego okolicach, pełna kultura, picie kawy w filiżankach będzie i takie tam ;). Napisała:  „jesteś mi prawym skrzydłem, wiesz?”, a ja do J. mówiłam, ze gdybym miała siostrę, że gdybym ją miała  to byłaby nią Siunia.

Muszę się jakoś zebrać do kupy. Pomyśleć co z J.