Czwartek. Ale notka o środzie.

Ale wczoraj niespodziankę miałam. Zadzwonił D. Przejazdem wracał z Sylwestra przez Kraków.

I wczoraj właśnie pisze mi smsa: „bardzo się ciesze rze się morzemy spotkać. Przywitam Panią iście po szlachecku” (pisownia oryginalna.. wyjazd z Polski w wieku 6ciu lat robi swoje). I faktycznie przywitał: wypożyczył sobie z teatru strój szlachcica i tak paradował po mieście zwiedzając Kraków z szabelką u boku (Wyobrażam sobie jak zmarzł mu tyłek. Bo futra wypożyczyć się nie dało). A na mój widok dwornie się ukłonił i w rękę pocałował (szalony!).

Bardzo miło spędziliśmy czas popijając: grzane wino (ja) i miód pitny (on).

I nawet nie przeklinałam. Z kim przestajesz.. ;)